Zeliş geldi bize...

Annemin verdiği kocaman eski ayaklı dikiş makinası evde öylece duruyordu.

Bi deneyelim diye geçtim başına.Kedi gibi annemi izlemenin dışında kullanmışlığım yoktu kendisini. Önce iğnesini kırdım.patır kütür çalışmaya başladı çünkü.

Yanda küçük bir tekeri var onu çeviriyorum,aynı zamanda pedalına basıyorum tersi yönlerde çalışmaya başlıyor.Eşim sağolsun yeni iğne taktı.(Her iştende anlıyor bu kocabey yahu ::)öyle yapılmaz, şöyle yapılır diye diye beni deli etti.)
Düz dikiş yapmaıya çalıştım.boşboş dikmek olmaz dedim.uyduruktan bir kalıp kestim biçtim.ortaya bu çirkin şey çıktı.Ama ip kırılıyor ,tıkır tıkır gidiyo makine bir bakıyorum alttan ip gelmemiş dikmemiş.offf deli oldumm.:))diktiğim kadar gerisini elimde hallettim.Makinede dikmek zamandan tasarruf.hemde düzgün oluyor dikişler.nasıl dikiyorlar çok zor geldi.ama azmettim alışcağım.

 

 Bir hafta böyle yüzsüz gezdi kızımın elinde.sonra nette bikaç örnekten yola çıkarak polar kumaşla yüzünü yaptım.

 

 İki yandan da saçlarını bağlayıp birde boynuna atkı doladı bizim Zeliş kız.Tavşan kulaklı köpekciği yanına alıp poz verdi bizlere.

yanınada bir arkadaş yapıverdim.çarpık bacaklı bir tavşan hayal etmiştim.Ama şekilsiz bir köpekciğe benzedi daha çok.

Not:. Herşeyi çok bilen sayın kocabeyciğim bizim zeliş kızı koyuna benzetti.Benziyor mu sizce??

 

işte esinlendiğim bebek...burdan 

Minik Asya Kedisi...

Son günlerdeki hali böyle bu hanımın.Scar face Zeynep Asya... babası da bir yandan kulağını yiyor  fotoda .:))

 Eli yüzü çizik yara bere içinde.Asya hanım sanki kedilerle yok yok aslan yavrularıyla yatıp kalkıyor sanki. Gece ağlayarak uyanıyor , bakıyorum çiziklerine yenisi eklenmiş oluyor. Son 3 gündür uykusu da bölünmeye başladı bu yüzden. Sürekli yüzünü ,kulağını kaşımak istiyor. Krem sürüyorum, nemlendiriyorum yine fayda etmiyor.Eski günlere, ilk doğduğu zamanlara geri döndük , çorap geçiriyorum ellerine artık uyurken.

ÇAKİİ kızım benim... :))

  Doktora gideceğiz bu gidişle. İnşallah önemli bir şeyi yoktur.

evime bahar geldi...

Çiçeksiz ve çocuksuz ev yuva gibi gelmiyor bana. ya çocuk ya çiçek olmalı.Asya olmadan önce evimizi yuva yapan çiçeklerim vardı.Öyle de güzel açarlardı ki.

 

Neden sonra açmaz oldular.küstüler galiba.Ev hediyesi olarak gelen kocaman salon çiçeğim çürüdü.

 Güzelim çiçeği kesmek zorunda kaldık.


---Ama bir ay önceydi sanırım.Birde baktım ki...Canlanmışlar.benim güzel kızlarım tomurcuklanmışlar.

 

 

 

 Büyük salon çiçeğimde sanki biraz toparlanıyor.Eski ihtişamı kalmasa da kurtardık galiba yakışıklıyı :))

Bence bütün bu çiçekleri çosturan tek sebeb evimizin esas çiçeği Zeynep Asya.

Onun cıvıltılarına kayıtsız kalamadılar ve evimize baharı getirdiler.

Doğum günü

Ela'nın doğum gününü iki gün erkenden kutlamak istediler annesi ve babası.Bizde dün akşam hediyelerimizi paketledik gittik. Heyecanlıydı Ela hanım.

barış çağrış, sevinç çığlıkları biraz yorucu oldu bizim için.Asya'yı oyuncak bebek gibi görüp sağa sola çekiştirmesi biraz korkuttu bizi.
Kızıma ogüne özel saç bandı,tütü ve i love mom tshirti hazırlamıştım.ama sağolsun babası hiç doğru düzgün fotosunu çekememiş.genelde video çekmiş.

 

Genel olarak güzel geçti.Hediyemizi çok beğendiler.ben evde fotoğraflamayı unutmuşum.Kumaş kitap yapmıştım.Birde zencefilli kurabiyeleri süslemiştim.tarifi cafenohuttan .  çok hafif bir tadı var.çok beğendik biz.tabi onunda unutmuşuz fotoğrafını.

Kızımın ablası Ela

Ela Nur ; kızımın ablası.

Zeynep aşşyaa diye sayıklar dururmuş evde.Kızımı çok seviyor, kimselere ellettirmiyor.

Eşimin abisinin kızı.Umarım hep böyle gider.bizim minikle mutlu mutlu büyürler.Bu ayın 24ünde 3 yaşını bitirecek.
Hediyeler hazırladım, el emeği olsun bu sene diye.

 

Bir de henüz tamamlayamadığım hediyemiz... Doğum gününe umarım yetişir.

Biz büyüdük ...

   Eskiden ne güzeldi.Tüm sevdiklerimiz hep bizimle kalcaklar sanıyorduk.Büyüdükçe çevremizdekiler de yaşlanıyor, ve zamanla sayıları azalıyor malesef. Bu sene ardı ardına vefat haberleri aldım. Büyümek buydu galiba. Çocukken ölüm nedir bilinmiyor ki.Ama şimdi insanın canını çok yakıyor.
   En son canım arkadaşım iyilik meleğimizin annesi  pazartesi vefat etti. çok dirayetliydi benim cesur arkadaşım. Ardında üç tane kardeşinin ona ihtiyacı olduğunun farkındaydı. İnşallah hayatları hep istedikleri gibi olur bundan sonra. Benim melek arkadaşım umarım hep güzel, iyi insanlarla karşılaşır ve anne acısı biraz da olsa hafifler.

  Hayat devam ediyor.Günlük yaşama döndüğümde bizim kuzuya top dikmek istedim ama moral bozukluğundan oda olmadı.Bal kabağından hallice oldu.Canım sıkkındı iyice sıkıldı.
Birde minik hareketlendi artık.Kanepe koydum önüne yastıklar koymama rağmen yere düştü.Nasıl korktum. İki saat uyutmadım.Ama rüyama girdi. küt diye bir ses duyuyorum bakıyorum Asya yerde.defalarca yaşadım durdum. Artık yerlerden yukarı çıkamayacak bizim minik...

4 ay 4 hafta 1 gün

 

Bir insan sırf sesi çıkıyor diye 7/24 bağırır durur mu? Bizim minik bir haftadır çığlık çığlığa. İyi ki keşfetti sesini.

Kıyafetleri hep ıslak, salyaları akıp duruyor.Ne bulsa ağzına almak istiyor.Çok cadı oldu çok.

Minik tosbağa 9 kilo ,66 cm boyundaydı geçen ay.Baya bi hareketlendi bakalım bu ay kaç kilo tosuncuk.

Kağıt bebekler

 

Birbirinden güzel , nostaljik kağıt bebek giydirme kalıpları burada.Minik kızlar çok eğlenecek.Daha  fazlası için tık

Sıcacık bir renk Turuncu

Sıcacık rengine vurularak 50 cm polar kumaş alındı...

 Zeynep Asya 'ya deneme amaçlı bir bluz oldu.

 

 Güzelim adınıda bluza işledi annesi.

Küçük hanım ise olan biteni muhteşem köşkünden izledi.

Biraz büyük olmuş.Elbise gibi.Dikişlerini düzeltip,iliklerini tamamlayınca giydireceğim bizim keltoşa.

Elazığ ve Orcik

Evde bir bayram havası vardı dün.Sevgilim döndü sonunda görevden.

 Tunceli'ye ordan da Elazığ'a geçmişti.Elazığ' dan gelirken eli boş gelmemiş.Orcik getireyim mi dedi.o neki bilmiyorum getirde bakalım dedim.Cevizli sucuk muş orcik.Burda yediklerim lastik gibiydi.Orjinalini yemek bir başka oluyormuş.Yanında ceviz ve dut kurusuda getirmiş.Dünden beri dişlerim ağrıyor.Tutamadm kendimi yedim yedim.:)) Herşey çok güzeldi ama en önemlisi Eşim, canım yanımdaydı ya bu pahabiçilmez birşey.hiç birşeye değişmem.
Eşimin ailesi, benim ailem hep beraber güzel bir akşam geçirdik. En kötü günümüz böyle geçsin.

Fil mi karınca yiyen mi??

 

Hayalarkadaşlarım 'ın blogunu ziyaret edince amigurumiye merak saldım.Yapmadığım bir bu kalmıştı.

 

Nette en kolay örnek bu vardı.Ördükten sonra her gösterdiğim aa karınca yiyen yapmak nerden geldi aklına deyip durdular.Benim minik filimi kimse anlamadı.

O minik şapkalı çok yakışıklı bir fil aslında.

Yapılışı için

Bayramlık Asya ve hasret

 Babasıyla özenerek aldığımız bayramlığı miniğimin.bikere giyebildi içine sığmadı tombalağım.Fotoğraf makinasını ancak bulabildik kaybetmiştik.
  Aşkım, boncuk gözlü sevgilim bugün görevi nedeniyle Elazığ'a gitti.Ordan Tunceli' ye geçecek.Karakol ziyaretleri olacak.Dua edin olur mu.İçimde ufak bir korku var.ama kovalıyorum tüm kötü düşünceleri.Kocişim gelince inşallah İstanbul' a gideceğiz. Söz verdi bana.:))sözünü tutar benim sevgilim.

ZeYNeP

Zeynep evlenmeden önce kızımız olursa diye bulduğumuz bir isimdi.Zeynep Buse olacaktı.Yıllar öncesinden karar vermiştik. Ama eşimin kuzeni oldu o sıralarda Buse isimini ona verdi.Yıllar geçti.Bizim kız yola çıkmıştı bile.Zeynep'e birde Asya ekledik biz sonradan.Tanıdığım bütün Zeynepler zarif,güzel, iyi huyluydular.Bizim kızda öyle olsun diye düşündük.

Sonradan öğrendim ki Zeynep ayrıca babasının mücevheri, kıymetlisi de demekmiş.İsmi zeynep olmasa da babasının gözü bizim minik Asya dan başkasını görmüyor ki.nerdeyse beni bile.(kıskandım biraz:)).)

4ay 1 hafta

Zeynep Asya hiç bitmeyen bir sevgi.

Hergün farklı bir hali var. İnanamıyorum hala bir insan gözümün önünde yavaş yavaş büyüyor. 4ay 1 haftalık şimdilik. Emerken minicik çenesine baktım. Büyüyüpte ilerde kendi bebeğiyle mi gelecek yanıma diye düşüncelere daldım.sıkıca sarılmak geldi elimden sadece.
 4 ay önce kucağıma bile almaktan korkuyordum.öyle minikti ki.Kendisiyle birlikte sevgisi de büyüyor. Gözleri boncuk gibi mavişdi. Şimdi yeşil ile koyu mavi arası. Galiba ela olacak son rengi. Ama hala kel miniğim. Saçları olsa minik minik tokalar taksak. Ama az kaldı onlarda çıkıyor. Sabır biraz sabır.:))

Hayırlı Bayramlar

   Herkese tüm ailesiyle mutlu mesut bayramlar diliyorum.Acılar , dertler uzak kalsın.
Bayramın birinci günü üzücü bir haberle karşılaştık.Eşimin amcası vefat etti.Bayram evi cenaze evine dönüştü.Allah günahlarını affetsin.

İğne Oyası

 

20 yıllık iğne oyası.Annem sandığını temizlerken bana verdi.Zamanında ne emeklerle yapmış anneciğim.Daha birsürü iğne oyaları, kaneviçeleri var.Hiçbirinin ziyan olmasını istemiyorum.Bişeyler yaparsın bunlarla çok güzel şeyler yapılıyormuş dedi.Küpe de denedim iki motifini.Aparatını alabilirsem birde yüzük yapmayı deneyeceğim.

 

Burdada mankenimiz küpeyi tanıtıyor.

Minik Kuş (2)

 

Minik kuşları gözümüzün nuru  Karaoğlanımız ilk arabamız için dikmiştim.Daha 1 yılı bile dolmadan 6 aylık da hamileyken arabayı yakarak pert etmeyi başardım.Kalorifer tesisatı kısa devre yapmış sanırım.Aracı park ettikten 5 dakika sonra dumanlar çıkmaya başladı.Allah'a şükür kızımla bana bişey olmadı ama karaoğlanımız göz göre göre gitti.

Kısmet kızımaymış.Şimdi anakucağına takıyorum.Seyredip duruyor.Geçen gün 15 dakikaya yakın birşeyşer anlattı kuşlara.auuu vuu aaa ooo diye.baktı bu minişler cevap bile vermiyo  bastı yaygarayı.Ondan beri pek yüz vermiyor.Küstü bizim Asya galiba.

29 Ekim

Birlik ve bereberlik içinde nice Cumhuriyet bayramlarına...

iyi bir haftasonu geçirmeniz dileğiyle...

Yoğurtçu

Şişşttt...Bizim minik içeride uyuyor. Bugünlerde gece yerine gündüz uykularımız arttı.
Artık yoğurt yemeye de başladı 3ay 2 hafta 5 günlük minik obur.Günde iki yemek kaşığı yoğurt hakkı var obur Asya'nın.Kendisine beş kilo yoğurt ver onu bile yer gerçi... Yoğurdun içine bir çay kaşığıda pekmez ekleyeyim diyorum umarım doğru yapıyorumdur.

 

Yoğurt yerken bu pasaklı haline bayılıyorum.

Kızım yaa bu fotoda aynı oğlan çocuklarına benziyorsun.Sana kim dedi babanın kopyası ol diye...

Bir atkı bir sıcacık kalp

 

Şimdilik böyle başladık.İnşallah çabuk ilerleriz miniklerimizi daha fazla bekletmeyiz.

Polar bere yapmak isteyenler buraya...

Tüm ülke el ele verdik destek olmaya çalışıyoruz.

Dün sosyal mecralardan da takip ettiğim kadarı ile birçok blogger arkadaşımız hem yardımların

 toplanmasında hem de kolilenip tırlara yüklenmesinde çok ciddi efor sarf ettiler. 

En az Van halkı kadar üşüdüler onlara 1 kazak,1 çorap,1 battaniye bulabilmek için...

Emeği geçen herkese binlerce kez teşekkürler!

Dün gelişmeleri takip ederken en çok kışlık ürünlere ihtiyaç duyulduğunu gördük.

Maalesef yardım için yollanan eşyaların arasından mayolar,flip-flop terlikler çıktığını paylaştı arkadaşlarımız bizlerle. Gülsek mi ağlasak mı bilemedik?

Havalar iyice soğuyacak ki Van şu an da bile bulunduğumuz illere göre kat be kat soğuktur.

Şöyle bir fikir geldi aklıma:)

Ne dersiniz Van'daki bebekler,çocuklar için kalın,yünlü,onları sıcacık tutacak bir şeyler örmeye.

Buradan tüm hamarat blogger'lara sesleniyorum. Haydi şimdi evde kalmış yarım yünlere, şişlere sarılıyoruz.

Van bebekleri için ufak da olsa bir atkı bir bere bir çorap örüyoruz.

Eminim onlara yardım etmek isteyip maddi durumu olmadığı için edemeyen binlerce insan var.Ama gönülleri,duaları onlarla biliyorum. En azından bu şekilde herkes bir şekilde katkı sağlayabilir diye düşünüyorum. 

Bugün dayanışma günüdür.! Kavgalı,küs,hatta birbirinden nefret eden bloggerlar'ın bile el ele vermesi gereken gündür. Kim için mi? Tabii ki o ufacık soğuktan buz tutmuş ufacık eller,ayaklar için...

Hadi bakalım başlatalım kampanyamızı:)

Katılmak isterseniz lütfen bana ulaşın!

elif5681@gmail.com

VAN BEBEKLERİ ÜŞÜMESİN!

BLOGUNUZDA SİZ DE PAYLAŞIP BU KAMPANYAYA DESTEK VEREBİLİRSİNİZ!

YÜN ÜRETİCİSİ FİRMALARDAN DA YÜN DESTEĞİ BEKLİYORUZ! TANIDIĞINIZ VAR İSE LÜTFEN BAĞLANTIYA GEÇMEMİZE YARDIMCI OLUN!